Mix de nieuwsgierigheid van een moderne ontdekkingsreiziger met de onuitputtelijke wil om anderen te helpen en je krijgt een goed beeld van Geertje Postma. Meteen na haar studie Psychologie toog ze naar Zuid-Afrika om daar bij een stichting aan de slag te gaan die zich inzet voor mensen met HIV en seksueel geweld tegen kinderen. Bevangen door het contitent én de heftige problematiek, besluit ze zich eerst te verdiepen in de materie alvorens terug te gaan. Dus volgt een reeks opleidingen waaronder HIV-counselor en kinderrechten aan de UvA, evenals cursussen zoals trauma bij kinderen en seksuele en reproductieve gezondheid. En dat allemaal naast haar baan bij het Ministerie van Defensie. 

Een serieus spel

Bepakt met kennis volgt een tijd in Malawi waarin ze een beproefde methode uit Zuid-Afrika implementeert. Daarna een project in Ghana waar ze samen met jongeren, politie en ziekenhuis een veldonderzoek uitvoert. (Illegale) abortussen, zo komt ze tot de conclusie, is hier een groot probleem. Dus ontwikkelt ze samen met jongeren en een lokale developer een serious game rondom dit onderwerp. Samen met 2 lectoren van Avans Hogeschool publiceert ze er later een artikel over. Tenslotte: de geleerde lessen van Ghana zijn ook in Nederland toepasbaar.

Eritrea Town

In 2018 begint haar geboortegrond weer te trekken. Met eenzelfde inzet en ijver wordt de problematiek in Friesland aangepakt. Samen met een theatermaker gaat ze alle asielzoekerscentra in de provincie langs. Via community art maken asielzoekers en bewoners met elkaar kennis. Het daaropvolgende project “Eritrea Town” in Leeuwarden is een succes: inwoners, professionals, organisaties en medewerkers van de gemeente maken op een laagdrempelige manier kennis met de grote Eritrese gemeenschap die de Friese hoofdstad sinds enkele jaren kent.

Mijn schatje

Geertje leert door het project veel Eritreeërs persoonlijk kennen. ‘Vaak gingen onze gesprekken verder dan het project,’ vertelt Geertje. ‘Over verliefd worden, kinderen krijgen, relaties. Zo open als Nederlanders zijn, zo gereserveerd zijn de mensen uit Eritrea. Als het om deze onderwerpen gaat, zijn Eritreeërs compleet anders.’ Wat Geertje vooral opviel was de gebrekkige kennis over hun eigen lichaam én de vele verhalen over seksueel geweld op de vlucht hierheen. ‘Daar moest ik wat mee. Dus zo ontstond het project Shkorey, wat in het Tigrinya “mijn schatje” betekent. Samen met de Gemeente Leeuwarden, GGD Fryslân, Amaryllis, Stichting Lemat/Nieuwlander, Verloskundepraktijk Dochter & Zn en Kraamzus, Kenniscentrum Rutgers & 8D-games en Leti Arts maken we compleet nieuw voorlichtingsmateriaal waar jonge Eritreeërs zich in herkennen. Zoals altijd doe ik dat samen met de doelgroep; dat is voor mij de enige manier van werken die werkt. Daarom is bij elk project actieve deelname van mensen uit de doelgroep voor mij een voorwaarde om het aan te gaan.’

Grenzeloze game

‘Hoe ben je op het idee gekomen om samen met de jongeren een game te ontwikkelen?’ vroeg Marjolein Burger-Poels van het KOOZ-leernetwerk zich af. ‘Enerzijds omdat ik de ervaring vanuit Ghana heb dat dat heel goed werkt,’ beantwoordt Geertje de vraag. ‘Anderzijds omdat een game een toegankelijke manier is om mensen te laten meedenken over een gevoelig onderwerp. “Wil je meehelpen een game te ontwikkelen?” klinkt toch anders dan “Doe je mee met een onderzoek hoe we meer verbinding tussen professionals en vluchtelingen kunnen bewerkstelligen?” Maar denk ook aan het voordeel van een wereldwijde verspreiding. De game is straks in hun taal beschikbaar in de Google Play en Apple Store. Zo’n game is grenzeloos in z’n bereik.’

Laveren tussen 2 werelden

‘Het leuke van zo’n project samen met de doelgroep beleven,’ vervolgt Geertje, ‘is dat je altijd verrassende invalshoeken krijgt. We zijn nu de verhaallijnen van de karakters aan het uitwerken en de jongeren komen met overwegingen die je zelf nooit zou verzinnen. Het laat zien hoe zij continu moeten laveren tussen 2 heel verschillende werelden waar compleet andere regels gelden. Ik hoop dat als we straks klaar zijn, de jongeren worden uitgedaagd om zelf keuzes te maken. En dat we zorgverleners handvatten kunnen bieden hoe ze hun Eritrese cliënt beter kunnen ondersteunen. Zoals de kraamverpleegkundige, die begrip krijgt voor het feit dat het controleren van de hechtingen voor iemand uit Eritrea als extreem intieme aangelegenheid aanvoelt. Maar dat als je de tijd neemt om uit te leggen waarom je het doet, het meestal wel goedkomt. Uiteindelijk draait het erom dat je als professional open staat voor de ander, de moeite neemt om die culturele brug over te steken, zodat er van beide kanten begrip komt.’

Ik geef het stokje door aan…

‘Uit de titel van het project van Sandra Mustert maak ik op dat zij de waarde van een goed functionerend netwerk inziet. Mijn ervaring is dat een goed functionerend netwerk vaak sterk afhankelijk is van individuen die zich verbonden voelen met het vraagstuk. Ervaart zij dat ook zo? En heeft ze tips hoe je zo’n netwerk op praktijkniveau bij elkaar houdt, ook als kernfiguren wegvallen, omdat ze bijvoorbeeld een andere baan hebben?’

Lees hier het interview met Sandra Mustert 

Neem contact op met Geertje 

Wil je op de hoogte blijven van Geertjes project? Schrijf je via www.shkorey.nl in voor de nieuwsbrief en vind handleidingen voor professionals en downloadlinks naar de game.